START...

Yazınki hallerim ve geçen haftaki durumum tamamen boşluktan kaynaklı. Aslında zaman geçince fark ediyorum sebeplerini ancak o ruh halinde neden oluyor, çaresi nedir diye düşünmüyorum.
Bu hafta okullar açıldı şükür, bugünden gittim okula haftalık programı teyit ettirdim. Sonra Patron BEY'i aradım ve program değişikliğini bildirdim. Ve çalışma saatlerim, günlerim kesinleşti. Çarşamba, Cumartesi, Pazar günleri  08:30-19:30 arası 3 gün çalışacağım.

Hayatım düzenli olunca günü 25 saat yaşayanlardanım. Her şeye vakit kalıyor, her şeyi yapabiliyorum. Daha düzenli, daha mutlu ve hatta daha sağlıklı oluyorum. Sıkılmaya, depresyona vakit olmuyor. Bir pozitiflik bende, sevgi pıtırcıklığı durumu falan.

Ancak bir sorunumuz var -olmazsa asla olmaz tabe-
Hani dershanede hocalarımız olurdu; "biz üniversitede bu konuları görmedik, ben size bunları lise bilgilerimle anlatıyorum" derdi. Ne sinir olurdum o lafa; ancak DOĞRUYMUŞ !
Bizim prof. lar meb bunu yanlış alıyor, bu konu şaibeli falan diye hep kendi savunduklarını anlattılar. O yanlış, bu eksik diye diye ben sıfat diye bir şeyin varlığına bile şüpheyle bakar oldum bir hoca sayesinde. Sınav sisteminin kabul ettiği nedir? ne değildir? hiiiiç bilmiyorum.... Ne halt edicem ben şimdi bir lise son öğrencisi bana dil bilgisi sorusu getirdiğinde ????

Tabi paçalar tutuştu. Çünkü asla soru sorulduğunda bilmeyen, eksik ya da yanlış cevap veren bir etüdcü olmak istemem. Ben öyle hocalara çok kızardım... Aynı pozisyona düşemem...

Heemmmmen bugün gittim ygs, lys, sbs falan kitaplar aldım. Yarın Burcc'la onun okuluna gidip kütüphanede ders çalışcam. Evet evet, bildiğin, cümlede anlam, isim, sıfat, tamlama falan çalışıp test çözcem....

Ben DTCF'de TDE, son sınıf öğrencisiyim bilmeyenlere duyurulur. Çalışacağım yer de Bizim mahallede bir etüt merkezi. Yani dershane değil, gençlerin başını o kadar da yakmıyorum yani.

Özellikle deneyim için çoook istedim böyle bir yerde çalışmayı, nasip oldu sonunda.

Allah utandırmasın, elime, yüzüme bulaştırmıyım Allah'ım nooğlur, sübhaneke, dinimiz, Amin....

Cumartesi Türk'ün imtihanı Kurtuluş' da gösterime giriyor, hadi bakalım.

Öğrencilerin sevdiği, dersine de severek girdiği bir öğretmen olmak umuduylan..

Adios...

Bu da benden gelsin. Her şeye rağmen bir şekilde su akar, yolunu bulur....