Çocukluk Aptallıktır...

"Çocukluk aptallıktır" sanırım Füsun Erbulak 'ın Aşk Anarşisttir kitabında geçiyor...

Emin değil, tamamen sallamış olabilirim.

Ablamın bir arkadaşının kitabıydı. 

Kitaplarının hep altını çizer, beni gıcık ederdi... ( Kızın kendi kitabı bana ne oluyorsa artık ?)

O günden kalma herhalde kitap altı çizmem, öss dönemi bile evde kağıt kalmayana, gıcık olana kadar soruları karalama kağıdında çözüp, sadece şıkkı işaretledim...

Neyse konumuz bu değil...

Çocukluk aptallıktır....

Kendinizden örnekleri çoğaltın işte...

Benim en salak anım deyince aklıma ilk önce gelen şu;

Kulağım iltihap olmuştu. Yıkatmaya gerek duymadan damla tedavisi verdi doktor. Geçti ya da geçer gibi oldu.... Feci kaşınmış olacak ki ben bunu ucu sivri bişeylerle kaşımışım.

(Not; Evde denemeyiniz !!! )

Azcık kanattım herhalde ben onu, yani sanırsam, yani herhalde galiba sanırsam.... 

Sonra iki-üç gün daha ilaç damlattık falan.

Nassıl kaşınıyorsa artık bende yine yine YİNEEEE akıllanmadan bişeylerle kaşıdım.

O an  farkettim ki bişey var !!

Kulağımın içinde bişey var bildiğin....

Bende o elimdeki aletle kenardan kaydıra kaydıra çıkarttım zorla...

Bir bak sen (midesi kaldırmayan direk diğer paragrafa geçsin, alınmam darılmam...  hayır yani niye kendimi de bu kadar rezil ediyosam artık ! ) kan, iltihap falan kurumuş, yara kabuğu falan bir kitle haline gelmiş.

Mercimek büyüklüğünde, yok yok rahat iki mercimek büyüklüğünde,siyahlı kırmızı gibi (bak şimdi durduk yerde mercimekten soğuttum kendimi ! Burcc bu hafta mercimekli, kabaklı bi yemek yapcaktı, TÜH ! ) çıkan kitleye bak sen. Gözler yaşarsın, ha ağladım ha ağlıcam... Aklıma gelen tek şey var; KULAK ZARIM DÜŞTÜ ELİME.... Başka bir açıklaması olamaz.... Kanamadan ölcem falan diye bayaaa bir kan gelcek mi diye bekledim elimde peçete ile...Sonra "bunun benim hatam olduğunu öğrenirlerse bizimkiler kızar" diye o parçayı kulağıma geri tıktım....

Evet, evet bildiğin kulağıma geri ittim. Çok itmedim ki hemen düşsün geri bizimkilerin yanında...

Bir yandan da düşünüyorum ki "doktor anlar mı benim oynadığımı ? kızar mı?"

Korka korka yat sen ve ertesi gün sağır mıyım diye sağlam kulağı tıkayarak test et kendini....defalarca...

Tabi bişey olmadı...

Büyük ihtimal de o şey düştü gece...

(Nerden mi biliyorum; bana bi cacık olmayınca, iki gün sonra kulağıma kulak çubuğu sokup kolaçan ettim. Napayım merak adama her b*ku yaptırır )

Neysee... Ben bunu da anlatmıcaktım yaaa...

Diceğim odur ki;

Çocukluk Aptallıktır...

Lise hazırlıkta hoca sordu, "sorduğum an aklınıza gelen ilk 3 şeyi yazın;

Hayatta yapmak istediğiniz şeyler neler?

Bir nevi bucket list yani:)

*Kazım Koyuncu konserine gitmek

*Ayna konserine gitmek

*Bi Fener derbisi izlemek Şükrü Saraçoğlu'nda...

dedim hemen hiç unutmuyorum...

Ne basit hayaller, ne basit isteklermiş...

Aptallıkmış o zamanlar...

Ama değerli aynı zamanda...

Misal Kazım Koyuncu konserine gidemedim... Hastalandı, vefat etti....

Fener maçına hala gidemedim...

Ayna konserini ise en önden izledim....

Hala bayılsam da, ben eski Ayna'ya aşıktım...

Erhan Güleryüz favorim olsa da Cemil Özeren gidince resmen grup bozuldu diye ona da çok bozulmuştum...

Geçenlerde o da Hakk'ın rahmetine kavuştu...

Ve benim delicesine sevdiğim şarkılar kaldı...

Youtube'da bu şarkıyı görünce çocukluk anıları geldi aklıma...saçmaladım...

Sürç-ü lisan ettiysem affola...

Kafa ütülemede son nokta...

puhahahahah :)