Gönlüm Zengin Değil...

ne zaman büyüdün sen çocuk.... 

ne zaman böyle filmler çekmeye başladın...
Aşk Ödevi'ni izledim geçen gün,
Biraz değişik ve sanatçı ruhlu bir çocuğun hikayesi.
Başroldeki (gerzek !!!) kızla konuşurken bir sahnede;
Kız usulca sorar; "Hiç arkadaşın var mı?"
Bizim ufaklık da gayet güzel oyunculuğuyla olgun bir tavır takınır ve; "Ben bir tür insan sevmezim... Bu bir tercih değil, bir tespit..." der...

İşte o ana yazılmış, iki saniyede karalanmış minicik bir yazı;

gönlüm zengin değil...

gönlüm fakir, bana bile harabe...

bir ufacık odası var ki ben bile sığamıyorum...

gönlüm zengil değil...

yer etmeye çalışıyorsun, elinde bavullarla,

bana oda arkadaşlığına niyetleniyorsun...

yerim yok, anlamıyorsun,

yanıma gelip debeleniyorsun...

elimde olan bir şey değil,

bu bir itiraf değil, bu bir tespit...

bir bir seçim değil, doğustan böyle...

değiştirebileceğim bir şey değil,

maalesef gönlüm hiç zengin değil...

ev sahibi olarak yerimi sana bırakıyorum,

kendi gönlümden çıkıp seni öyle ağırlıyorum...

amma becerikliymişsin sen de,ne yapıp ediyorsun

yavaşça o katı duvarları esnetiyorsun...

biraz dolanıyorum etrafta,

seni görmemeye, ilgilenmemeye çalışıyorum...

yokluğumda tadilata girmiş, kat bile çıkmışsın; şaşırıyorum...

ne ara büyüttün bunca yerini içimde,

inandıklarım aksine...