Ben kendim için bile böyle korkmamışken hiçbir zaman, senin için korkuyorum tam da şu an...
Korkularım gerçek olabilir çünkü, bir eşiktesin...
Yapabileceğim bir şey var mı diye bakıyorum, yok !!!
Bu durumu ben mi seçtim diye soruyorum, yok !!!
Ama en çok korkan benim...
Sen rahatsın, rahat gibi davranıyorsun, ama bilmiyorsun ki ben süper bir oyuncuyum... "Bana her yer Paris" modlarında takılıyorum... Gözümün içine içine bakıyorsun ve beynimi okumaya çalışıyorsun. Oscar' lık performansımı yine her zamanki gibi yutuyorsun. Allah'tan solumda çıkan baloncuğu ve içinde dönen senaryoları kimse göremiyor...
Korkuyor, susuyor ve üzülüyorum. Lanetler okuyorum ki bilirsin lanet okumam, okutmam. Alışkanlıklarımı ne geç terkederim onu da bilirsin... Düşün artık düştüğüm yeri, ne hallerdeyim bir düşün...
"Benim suçum yok aga, bana ne? Bu onun seçimi" de diyemiyorum.... Ben öyle olaydan hemen sıyrılamayanlardanım. Dava benim değilse bile sırf ortada bir dava var diye kendimi yırtanlardanım...
Korkuyorum işte. Korkularım büyüyor büyüyor, yutuyorum, içimde patlıyor. Gözyaşlarım henüz kilitli içimde bir yerlerde. Günü gelirse -umarım hiç gelmez- seller basacak bana, feryat-figan dağlayacak içimi...
Görmemek seni çok zor bu döneminde. Sen şanslı çocuksun ya hadi kır şeytanın bacağını, utandır beni. Korkularıma beraber gülelim ve ne ağır saçmalamışım diye alay edelim...
Ben korkarken senin koyun gibi durman saçma zaten... Suç senin, seçim senin, talih senin, hayat senin... Beni korkumdan ayır, seni benden ayırma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder