çocukluk aptallıktır ,
aptallık ise mutluluk...
saf/safi, katıksız bir mutluluk...
aynı zamanda acı, hüzün, dargınlık...
şimdi kafaya takmayacağınız nice ayrıntılara üzülüp ağladınız,
en ufak şeylerden korktunuz,
şimdi bin beş yüz çare bulacağınız dertlere o zamanlar dermansız hastalık gibi baktınız,
ümidiniz yıkıldı,
çabuk darıldınız,
canınız çabuk yandı...
ama güzel olan,
bu ruh hallerinden çabuk kurtuldunuz,
hemen unuttunuz,
yine mutlu oldunuz...
çocukluğuna dönmeyi isteyen biri olmadım hiç,
ama bu duygulara dönebilmeyi istiyorum şimdi...
o zaman gelsin;
bu sefer bi reklam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder